احتمالا اورژانس بیمارستان، آخرین جایی است که می‌توان احتمال داد سیستم خودکار معاینه در آنجا وجود داشته باشد؛ اما بیمارستان پارک‌لند مموریال مجهز به اتاقک‌های سیستم خودکار کامپیوتری است، شبیه دستگاه‌های اندازه‌گیری فشار خون و ضربان قلب که در فرودگاه‌ها و هتل‌ها وجود دارد.
تعداد زیادی از بخش‌های اورژانس بیمارستان‌های دیگر هم که بیماران‌شان برای پذیرش می‌بایست در صف‌های طولانی و خسته‌کننده منتظر می‌ماندند، از همین سیستم‌ها بهره گرفته‌اند. البته این اتاقک‌ها، فقط مانع از ایجاد صف‌های طولانی شده، اما از مدت انتظار نهایی بیماران چیزی کم نشده است.
با این حال هنوز هم موارد واقعا اورژانسی- مثل مضروبان با گلوله یا مجروحان تصادف خودروها که آسیب جدی دیده‌اند- به همان شیوه سریع‌السیر معمول در بخش‌های اورژانس و بدون معطلی پذیرش می‌شوند.
بیمارانی مثل ریکی واشنگتن، بیمار مبتلا به دیابتی که در مورد بی‌حسی دست‌ها و پاهایش نگران است، برای استفاده از این سیستم جدید، هیچ مشکلی ندارد و به نظرش سیستم پذیرش کامپیوتری، بسیار ساده و در عین حال کارآمد است.
این اتاقک‌ها ضمن این‌که اختیار بیشتری به بیماران می‌دهد، موارد اورژانسی‌تر را برای پرستاران شناسایی می‌کند. مرکز پزشکی نوارک بث در نیوجرسی، قصد دارد در عرض 2 ماه آینده، چند اتاقک معاینه خودکار را در بخش اورژانس خود نصب کند.
دکتر مارک بورنشتاین، رئیس و مجری طرح راه‌اندازی بخش اورژانس در بیمارستان بث، در توضیح راه‌اندازی این سیستم جدید می‌گوید: بیماران معمولا نمی‌توانند تشخیص دهند که علائم‌شان تا چه حد بد و خطرناک است. با این‌حال، رئیس بیمارستان پارک‌لند می‌گوید: از زمانی که اتاقک‌های معاینه خودکار از راه رسیده‌اند، بیماران کمتر صف طولانی انتظار برای معاینه را تجربه کرده‌اند.
جنیفر هی، مدیر بخش اورژانس، با اعلام این‌که بخش اورژانس این بیمارستان روزانه حدود 300 بیمار پذیرش می‌کند، می‌گوید: این سیستم به ما کمک می‌کند تا بیماران بدحال را سریعا شناسایی کنیم. به گفته هی، کوتاه شدن زمان معاینه تنها بخشی از این برنامه است.
او می‌گوید مثل بقیه بیمارستان‌ها، بیمارستان پارک‌لند هم در تلاش است تا زمان کلی انتظار را در بخش‌های اورژانس به حداقل برساند. بیماران حدود 8 دقیقه در این اتاقک‌ها سپری می‌کنند و از صفحات لمسی برای وارد کردن نام، سن و دیگر اطلاعات شخصی خود استفاده می‌کنند.
کامپیوتر لیستی از بیماری‌ها را نمایش می‌دهدتا فرد از میان کلماتی مثل: شبیه «درد» یا «تب یا تب و لرز» و لیستی از اعضای بدن، نقطه آسیب‌دیده را مشخص کند.
پیش از این، یک پرستار، بیماران را معاینه و علائم حیاتی آن‌ها را ثبت می‌کرد و در همین حین نیز، صف مراجعه‌کنندگان به اورژانس طولانی‌تر می‌شد و نا‌امیدی بیماران بیشتر، اما حالا به محض این‌که نام بیماری فرد وارد سیستم می‌شود، پرستاران از طریق صفحه‌ای که در دسترس ایشان است، از آن آگاه می‌شوند.
آنهایی که از درد سینه رنج می‌برند، علائم سکته یا شکایات دیگری از درد دارند، در اولویت قرار می‌گیرند. البته برای بیمارانی که درد کمتری دارند، حتی سیستم کامپیوتری هم نمی‌تواند کلمه «منتظر باشید» را حذف کند؛ چراکه هنوز هم در بعضی موارد، حدود 2 ساعت طول می‌کشد تا پرستاران معاینه اولیه را شروع وعلائم حیاتی بیمار را ثبت کنند و زمانی بیشتر از این هم برای معاینه پزشک لازم است.
جان لاولاک، مدیر تحقیقات صنعتی شرکت بازرگانی گارتنر، می‌گوید: اویل ممکن است بیماران برای استفاده از این اتاقک‌ها مخالفت کنند اما باید خاطرنشان کنم که این سیستم باعث صرفه‌جویی در وقت می‌شود. او می‌گوید: به نظر من عموم مردم برای استفاده از این سیستم آمادگی دارند.
کارا هوفشتدلر، از مدیران سیستم‌های مرکز پزشکی «ستلایت مد» می‌گوید: بعضی از مردم به شدت علاقه‌مند به استفاده از این دستگاه‌ها هستند و بعضی‌ها هم استقبال نکرده‌اند، با این حال این سیستم در خدمت هر کسی است که به آن احتیاج دارد.
AP
13 سپتامبر
